- cırmaq
- 1) рвать, порвать, разорвать; 2)см. caynaq.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
cırmaq — 1. f. 1. Kağız, parça kimi şeyləri qıraqlarından dartaraq parça parça, doğramdoğram etmək. <Banıxanım:> Oğul, bu nə gündür düşübsən, sənin üst başını kim cırmışdır? «Aşıq Qərib». Gəray deyilən sözü eşitmir, verilən dərsi əzbərləmir,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cırma — «Cırmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
laylamağ — (Salyan) məc. cırmaq. – Ay arvad, yaman yaralı kimi üzü: nöşün laylamısan? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şındırıxlamax — (Meğri) cırmaq, parça parça etmək. – İt unı ela şındırıxlamışdı, gəl görasan … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şilkələmək — (Cəbrayıl, Salyan) cırmaq, parça parça eləmək. – Kitabı verdin uşağa, şilkələdi atdı yerə (Cəbrayıl) ◊ Şilkəşilkə eləmək (Cəbrayıl) – parça parça eləmək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şiltix’ləməx’ — (Çənbərək) cırmaq, cırıq cırıq etmək. – Surtoyu gədə şiltix’liyif … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yarantı — (Ağdam) kiçik yara; cırmaq yeri … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
zornaxlamax — (Çənbərək) cırmaq. – Piri üzümü yaman zornaxladı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xəraş — f. 1) qaşı(n)ma, dırmala(n)ma; 2) cırmaq yeri; sıyrıntı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cırmaqlamaq — f. Cırmaq atmaq, dırnağı ilə dərisini qopartmaq. <Murtuz:> Axı pişiyi dara qısnarsan, qayıdıb adamın üzünü cırmaqlar. Ə. Abbasquluyev. Əbiş paketi görər görməz vəhşi bir hərəkətlə onun əlini cırmaqlayıb paketi çaldı. . S. R.. ◊ Bir birini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cırmaqlaşmaq — qarş. Bir birinə cırmaq atmaq, bir birini cırmaqlamaq. Uşaqlar cırmaqlaşdılar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti